Çınar'la iş yapmak zor, hele aşure yapmak imkansızmış.. her malzemeyi elime aldığımda çok yermiş gibi mama mama diye çığlık çığlığa.. el mecbur oturup oynuyoruz. buğdayı bardaktan bardağa boşalttık. kaşılla bardağa doldurduk.. elimizle hissettik. tanımladık.. sert, küçük, tane tane.. ardından buğdayı haşlayıp nohutu aldık... nohutla bütün akşam oynadık. sonra o nohutlar oyun nohutlarımız oldu. hatta bunlarla yetinmeyip kağıt kurbağalarımızı zıplattığı gibi nohtuları da zıplattı Çınar. tabi nohutlar kurbağalardan daha uzağa gidiyor. evin görmediğim köşelerine kadar... ;)
ardından kayısılara ve üzümlere hiç dayanamadı tabii.. yanına bi de badem...
elmaya karanfil batırdık. karanfil kutusunu açar açmaz kokuyu alan Çınar, "snff" koklama işareti yaptı. nefis nefis yaptık. ;) aşure malzemeleriyle aktivite dolu başbaşa bir gün geçirdik.
en son akşam sekiz gibi hala malzemeleri haşlamış olmama rağmen birleştirip aşure yapamadığımdan babamla malzemeleri anneme gönderdim. ertesi sabah mis gibi aşurelerimiz annemin elinde pişti. teşekkürler.. ellerine sağlık anneciğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder