Oyun grubundan çıkıp anneanne ve dedeyi alıp babaanneye gittik. "Yufuf abinin arabaları var orda", "ben de oynayabiliy miyim onalrla?" diyerek gitti Çınar. Uzun süren yolda uyudu Çınar ve rahat rahat oynayabildi akşamın geç saatlerine kadar. Yusuf abisinin de bir sürü arbası var. Çınar bayılıyor. Yavaş yavaş beraber oynamaya başladılar. Hele bir şeyi komik bulup beraber hoplayıp zıplayarak kahkalar atmaları çok hoştu. Video çekimi yaptım ama nasıl eklerim bilemiyorum. Henüz becerebilmiş değilim.
Çınar yememe olayını orada da sürdürdü. Bir sürü yemek çeşidinden hiçbirine bakmadı. En son yemek olayı bittikten çok sonra (akşam sekizden sonra-halen ağzına bir lokma sokmaış haldeyken) anneannesi ne yersin dedi. Çınar da balık dedi. Haaydiii buzluktan hamsi çıkartıldı, babaanne ve dede Çınar'a özel hamsi kızartı. Neyseki bir tabak hamsiyi yedi de herkesin içi rahat etti.
2 yorum:
Geçen hafta babaannedeki yemeklerin de yüzüne bakmayan Ece hanım, akşamın ilerleyen saatlerinde tıkınmak isteyen babayla mutfağa dalar ve iki dilim kaşar ve ekmeğe talim eder. Nedir bu yemeklerle alıp veremedikleri bu sıpaların :)
bizimki ekmek de yemiyor, bazen ona bile razıyım ama nafile... :(
Yorum Gönder