Erkenden yola çıkarız deyip çıkamadık yine.. Öğleden sonra ancak varabildik dayımlara.. Düğün evi hasretlikler kavuştu, neşe havada uçuştu, yemekler bayram sofrası misali, çaylar gelip gidiyor, keyfimiz âlâ, alabildiğine mutluluk dolduk... (nazarlardan korusun Allah. kem gözle bakanlar çekin gözlerinizi üzerimizden!)
Akşam üstü karadeniz sahil kıyısına ayak basmak üzere dışarı attık kendimizi.. ne de iyi ettik...
Mete dayısıyla kuyu kazdılar, su seviyesine inmeye çalıştılar ama nafile.. ;)
Oğuz dayısı kuma gömdü Çınar'ı. Baştan aşağı kum olduher yanı..
Ben de güzel fotoğraflarım olsun istiyorum... Fotoğraf çekmenin en büyük derdi de bu heralde, çekenin güzel fotoğrafı olmuyor...
Makineye poz vermeyen Çınar. İnadına gözlerini kapatıyor..
Nadir aile fotoğraflarımızdan.. En iyisi bir fotoğrafçıda çekime gidelim biz... ;)
Denize de girdik.. Ertesi gün düğün günü demedik, nasılsa düğün akşam diye günümüzü Alaplı'da bir plajda değerlendirdik.
Benim yakışıklı oğlum. Hiç poz vermediği için yakalayabildiğimiz en iyi fotoğraf bu oldu maalesef..
Gelinin evden alınmasını beklerken....
Herşey çok güzeldi. Çok beğendiğim ince detaylar yapmışlar, küçük hoşluklar... Ellerine yüreklerine sağlık... Onur ve Berrin'e mutluluklar diliyoruz... Umarım çok mutlu ve huzurlu olurlar...
2 yorum:
hepiniz çok tatlısınız aslıhan ablacım ama gelin ve damattan fotoğraf yokmuydu. onlarıda görseydik. çok merak ediyorum...
Maalesef canım :( Düğün salonunda fotoğraf çekmek yasakmış. Gizlice uzaktan çektiklerimiz de karanlık dolayısıyla çıkmamış. İkisi de çok güzellerdi :))
Yorum Gönder