Velhasıl Elif'den gelen uyarı üzerine bu sabah fotoğrafları tekrar yükledim. Umarım bu sefer sorun olmaz... önceki kayıtlara bir göz atınız bakalım biz neler yapmışız siz yokken. ;))
Her iş zordur ama disiplinini kendin sağlayacağın işler daha da zor. Ressam olmak da çok zor iş.. dahası sanatçı olmak daha da zor... öyle rutin iş saatleri yok. ha deyince kalkıp taaa nerelerden nerelere sergi açılış kokteyllerine katılmak, bir yerlere iş yetiştirmek için geç saatlere kadar çalışmak, ne yapacağına kafa yormak sürekli ve durmadan, sonra onu gerçekleştirmek üzere çalışmak çalışmak çalışmak.. üstüne bir de anne olmak. bir sanat eserini hayata katmak... annemlerin şu an yanımda olmayışından kaynaklı Çınar'ı yanımda taşımam... ikimiz de gergin olmaya başladık sanırım. İki gündür iyice yoğunlaşan "yemicem" kelimelerinin havalarda uçuşması, erkeklik göstergesi hırlamalar bunun kanıtı... umarım çok yakın zamanda annemler dönerler. Bu süreçte teyzem canım desteğim....
Aslında bir okul arayışı içine girmemiz gerekiyor.. biraz ötelemek istiyorum ama Çınar'ın da arkadaş isteği ötelmeeye izin vermeyecek sanırım. Bir de tuvalet alışkanlığının evde edinilmesi gereken bir özbakım olması konusu ve bu konuyu henüz halletme yoluna ısrarla gidemeyişim.. yılsonu olduğundan zaten bu süreçte bir okula başlayamayacak olmamız vs... koşuşturmacalar arasında aklımı kurcalyan binlerce tilkiden bir kaçı...
yine de herşey çok güzel olacak umuduyla yola devam..... herşey çok daha güzel olacak.... :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder