Atölyede tam gün çalışma, bir iş için öngörüşme sonrasında sergi açılışı.. erken başlayıp geç biten günlerden biri daha... Sergi sonrası yemek yiyelim dedik, iş çıkışında aşkımcım da katıldı bize. Zaman su gibi akıp geçti, 21:30'da babamı aradığımda Çınar'ın uyumuş olduğunu öğrendim. Çok sevindim. Bir ilk gerçekleşti ve Çınar ben olmadan ve kendi yatağından başka yerde uyudu. Tarihe geçmesi gereken anlardan biri gerçekleşti. "fingers crossed" dilimi ısırmalıyım bunu söylerken.. Gittiğimizde hala uyuyordu, eve geçerken uyanmış mıydı hatırlamıyorum. Ama sorunsuz bir akşam geçirdik. Annemler sağolsun. Çok arayacağım sizi Altınoluk'a gidince... canlarım....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder