Temmuz ortasında babamızın da süpriz bi şekilde bize katılmasıyla Altınoluk tatilimiz epey geç başlayabildi bu sene..
Deniz kum, güneş, aile, yeşil, sevgi bolca sevgi dolu bir tatil geçirdik...
denize doyamadık...
çok mutluyduk....
Rüya abamız kankimiz.. o nereye Çınar oraya... ya da tam tersi...
çoğu zaman sadece simitle (tamamı da değil hani) ve sütle gün geçirdiğimiz oldu... ama bolca mısır yedik... ama artık yememeyi dert etmemeyi öğrendik... doktorumuz bu kadar akıllı, bilinçli bir çocuk nasıl yemez diye inanamadı bana... kan seviyemizi sınıra çıkarabildiğimiz için sadece vitamin takviyesiyle ikna olduk... boyumuz da normalmiş, anne baba uzun olmayınca çocuk ne kadar uzun olabilir ki... yine de bizden uzun olsun istiyor gönül... inşallah......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder